Spring is in the air!

De tijd vliegt hier voorbij en daarom vergeet ik wel af en toe eens om mijn avonturen hier neer te pennen. Bij deze weer een klein verslagje met mijn bevindingen.

Kolding
Twee weekjes geleden trokken we met een vijftal mensen richting Kolding om daar het miezerige weer te trotseren. Kolding is een stad die een half uurtje hier vandaan. Het was mijn derde keer dat ik er was, maar de eerste keer dat ik echt de stad bezocht heb. Kolding is namelijk de plaats waar ik aankwam met de nachttrein en waar ik al eens ging uit eten. 'k Had eerder een grijs idee van de stad. De regen zou dat imago niet veel opkrikken. Maar toch... schijn bedriegt. Onze leerkracht, Jette, had ons namelijk aangeraden om zeker het Koldinghus te bezoeken. Een oude burcht met duizenden verhalen. We betaalden 35 kronen, wat hier zeer goedkoop is om iets te bezoeken, en spendeerden een dikke drie uur in het kasteel. Het kasteel is, zoals vele andere, verschillende keren afgebroken, heropgebouwd, vernieuwd, afgebrand ... Wat het meeste indruk nagelaten heeft op mij zijn de bibliotheek in een soort van Louis-XIV-stijl en de vele prachtige tentoonstellingen in het kasteel. Daarna besloten we om te gaan lunchen. Om drie uur wouden we nog wat gaan shoppen in het Bilka-shoppingcenter maar blijkbaar sluit dat op een zaterdag al om vier uur... Dan maar een warme chocolademelk gaan drinken in Haderslev!

Stage
Ondertussen zit mijn stage in de Sct.Severin Folkeskole er al op. Ik mag gerust wel zeggen dat het een kleine "cultuurschok" was. Enkele verschillen met ons onderwijssysteem:

1. De leerlingen spreken hun leerkracht met de voornaam aan en dat zorgt meteen voor een volledig andere houding tussen beiden. Ik vind het geen slecht idee want uiteindelijk zijn we allemaal mensen. De gelijkheid is iets wat de Denen hier heel erg op handen dragen, het is deel van hun traditie. Volgens mij gaan sommige leerkrachten er echter iets te ver in. Leerlingen verliezen hun respect en het draait soms uit op een over-en-weer geroep. 
2. De leerlingen mogen tijdens de lessen gewoon recht staan en rondlopen, wat zorgt voor een zeer chaotische indruk.
3. De meest gebruikte werkvorm hier is groepswerk. Bij elke opdracht worden de leerlingen opgedeeld in groepjes of per twee. Ik heb in geen enkele les de leerlingen individueel zien werken. Sommige leerkrachten denken dan ook dat ze hun lessen niet meer moeten voorbereiden aangezien het toch groepswerk is... 
4. De leerlingen hebben hier tot en met de achtste graad (16 jaar) geen test of toets of examen. Ze worden geëvalueerd op basis van wat er in de klas gebeurd. Ik vind het woord evaluatie zelfs wat te hoog gegrepen want een rapport ziet er als volgt uit: per vak wordt er één taak omschreven en dan wordt er aangeduid of de leerlingen het goed, voldoende, onvoldoende of slecht hebben gedaan. De eerste keer dat ze dus daadwerkelijk een cijfer krijgen is voor de meesten een schok! Velen van hen waren dan ook teleurgesteld en kunnen niet echt een waarde linken aan een cijfer.
5. In elk klaslokaal hangt een SmartBoard maar in sommige lessen kunnen de leerlingen er beter mee overweg dan de leerkrachten.

Ik hield dus al mijn hart vast hoe het zou zijn om zelf les te geven. In het totaal heb ik een zestal lessen gegeven, waarvan enkele in duostage. Ik gaf vier lessen in de vierde klas (10 jaar) wat voor mij een volledig nieuwe ervaring was. Ik gaf er Engels in verband met allerlei verschillende onderwerpen aangezien de leerkrachten hier niet echt een leerplan hebben en mijn stagebegeleider mij vrij wou laten. Mijn laatste les was de tofste les. De leerkracht had mij gevraagd om veel in gesprek te gaan met mijn leerlingen. Tevens wou ik hen ook kennis laten maken met het vreemde land, die België heet. De leerlingen waren dolenthousiast over België en elk "feitje" vergeleken we met Denemarken. Op het einde van de les vertelde ik de mythe over het Minnewater en het was hemels om al die kleine mensjes naar mij te zien luisteren. Ze vroegen me achteraf of ik al wat Deens kon en ik antwoordde volmondig "Ja!" maar daar kreeg ik al meteen spijt van. De leerlingen legden me meteen op de rooster met de moeilijkste Deense tongtwister "Rødgrød met fløde". Ik hoefde eigenlijk niet te vrezen want na mijn eerste poging kreeg ik al meteen een goedkeurend applaus. Een klein boostje voor mijn Deens ego. Ik zal ze toch wel missen die kleine leerlingen.

Ondanks de vele verschillen heeft deze stage me wel veel bijgebracht en ik zal toch een kleine Deense touch in mijn lesgeven stoppen.

Handbal

De nationale sport in alle Scandinavische landen is handbal. Dus besloten we met de erasmusgroep om naar een match te gaan, Haderslev-Skanderborg. Ik had nog nooit een echte handbalmatch gezien, dus ik wist totaal niet wat er mij te wachten stond. Komt er nog eens bij dat Skanderborg een aantal klassen hoger speelt dan Haderslev en ze eigenlijk op voorhand al verloren waren. Handbal wordt in twee helften gespeeld van elk 30 minuten met een kwartier pauze. De regels werden mij uitgelegd door een echte handbalfan en ik moet toegeven ik ben zelf ook fan. Het is een redelijk ruige sport en er wordt zeer veel geduwd, geslagen, gesprongen ... Haderslev verloor zoals verwacht maar ik was toch weer een ervaring rijker! Zeker voor herhaling vatbaar!

Kelstrup

Vorig week besloten we om met zijn vieren eindelijk eens het strand van Kelstrup te gaan verkennen. Nicole (uit Zwitserland) had me er al uren over verteld en ik moest het met mijn eigen ogen zien om het te kunnen geloven. Het was een dik uur fietsen heen en terug, in het totaal 30 kilometer. En aan de mensen die zeggen dat Denemarken een vlak land is, zeg ik: "Dat is dikke zever!". Maar het was effectief de moeite waard. Het strand is niet te vergelijken met wat we in België gewoon zijn. Ze hebben er hier dan ook kilometers meer van. Er is hier bijvoorbeeld geen dijk. De kuststrook ziet er als volgt uit: bos-vakantiehuisjes-weg-duinen-strand-zee. We hadden een beetje een foute dag uitgekozen want het weer viel wat tegen. De lucht was grijs en er was een koude Noorderwind (die hier altijd is!). Toch had het strand iets betoverends. Het was volledig verlaten en zeer uitgestrekt. We namen heel wat foto's en op het einde van de middag las ik een aantal hoofdstukken voor uit mijn Engels jeugdboek, met dank aan de aandachtige luisteraars Aylin, Nicole en Viktoria. Moe, maar voldaan, kroop ik 's avonds mijn warme Deense bedje in.

International Week

Vorige week donderdag verscheen er een heel mysterieus berichtje op onze facebook groep geschreven door één van onze leerkrachten, Trine. This message is for: Becky, Jill, Stefanie, Ricardo, Marketa and Delphine- I would like to call you in for a short meeting friday the 16th at 14:00pm. We meet outside room C202. It is about International week. Please reply this message so I know that you can come.

Reden genoeg voor alle erasmussers om te beginnen speculeren, allerlei theorieën werden geboren. Toen kwam vrijdag eindelijk de verlossing. Elke theorie werd te niet gedaan toen Trine ons vertelde dat er volgende week tijdens "the International Week" 40 Commenius-studenten ons komen vergezellen tijdens de lessen. Wij met zijn zessen werden gekozen om de buddies te zijn van deze studenten. Wat houdt dat precies in? Ons maandag kort even aan hen voorstellen en hen vertellen dat ze met al hun vragen bij ons terecht kunnen, een rondleiding geven op de campus, een rondleiding geven in Haderslev, hen wat entertainen tijdens de week en zorgen dat ze overal geraken waar ze moeten zijn. Ik vind het een hele eer dat ik ben uitgekozen om buddy te zijn, het is een unieke kans om opnieuw heel wat nieuwe mensen te ontmoeten! "Let's do this!" (verslag volgt volgende week).

Weer

Ze zeggen wel eens van de Denen dat ze altijd perfect op tijd zijn maar zelfs het weer komt hier perfect op tijd! Na weken gevuld met grijs weer (behalve de drie dagen toen Kjell op bezoek was) werd ik op 21 maart wakker en zag ik de eerste zonnestralen die ook effectief warmte gaven! Vandaag was het een schitterende warme dag en het ideale terrasjes weer hier in Haderslev. Dat vroeg dan ook om een gepaste outfit.

Ziezo dat was het dan weer, tijd om mijn valies te maken want morgen trekken we met "the Fab Five" richting Hamburg voor het weekend.

Tot schrijfs

Jill

p.s.(1): voor mijn lezers die zich afvragen wat "rødgrød met fløde" is, het is een soort van dessert dat hier vaak in de zomer wordt gegeten. Gewoon eens googlen, het schijnt heel lekker te zijn... Dat moet ik zeker nog eens uittesten.
p.s.(2): het verlangen naar de bezoekers in de paasvakantie begint nu echt wel groot te worden! Nog 8 dagen en dan arriveren de supermeter en de supernicht en nog 10 dagen tot de mama, de papa en de goede vriendin Denemarken betreden!!
p.s.(3): vandaag E3-prijs Harelbeke, wat een gemis! Het goede weer maakte echter veel goed en dus besloot ik (na het terrasje) om de flatscreen in de keuken (met alle ramen open) maar eens uit te testen met de livestream.

3 voor de prijs van 1

Beste bloglezer

Het is al weer een tijdje geleden dat ik hier een teken van leven gaf. Ik had nooit gedacht dat het leven van een erasmusstudent zo druk kon zijn. Je kan het je waarschijnlijk moeilijk voorstellen maar toch is het zo. Vooral de klusjes die normaal door La Mama gedaan worden krijgen hier voorrang. Kleren wassen-drogen-strijken, boodschappen doen, eten klaar maken, afwassen, stofzuigen, badkamer poetsen, stof afdoen … Ik denk dat ik hier stilaan de perfecte huisvrouw aan het worden ben. ;)

Daarnaast zijn er de lessen aan de UCSyd (er moet hier natuurlijk ook gewerkt worden!) waar ik dagelijks aanwezig ben en de ontspanningsactiviteiten die hier door de één na de ander worden georganiseerd. Zo was er al een pyjamaverjaardagsfeestje, een muziekquiz, een carnavalfuif, een “typisch” Deens ontbijt, een verhuisfeestje, een uitstapje naar zee en nog zoveel meer.

De rest van dit blogbericht heb ik opgedeeld in drie stukjes. Het eerste deel gaat over de week na onze dubbele citytrip Kopenhagen-Stockholm, het tweede over vorige week en het derde over de voorbije dagen.

Ontnuchtering na het citytrippen

Na een week te globetrotten in twee Scandinavische hoofdsteden was het even wennen om terug te keren naar Haderslev (met zo’n 30.000 inwoners). Op maandag vlogen we er al meteen weer goed in met een les Aesthetic Learning Processes. Wat het doel van de lessen precies is, kan ik moeilijk verwoorden. Je hebt vooral heel wat creativiteit en durf nodig om deze lessen tot een goed einde te brengen. De eerste les moesten we een toneeltje verzinnen op een stuk klassieke muziek. Deze les kregen we een afbeelding van een dier en moesten we daarbij een verhaal verzinnen en dan dat verhaal vertalen in een muziekstuk. De resultaten zullen binnenkort te bewonderen zijn op het internet. (Als ik uitgezocht heb hoe ik alles online krijg! Hulp is altijd welkom!)

Dinsdag hadden we onze tweede Deense les. Hoe verrassend de eerste les was zo teleurstellend was de tweede. We leerden niet echt veel nieuws en de leerkracht deed ons vooral het vorige herhalen. Op ons rooster stond er voor de rest van de dag ‘Prepare for practise’. Wat we ons daar moesten bij voorstellen, bleef ons een raadsel. Vijf minuutjes voor de les begon, kwam een hippe hippiemama binnengewandeld. Ze startte de overheadprojector en iedereen had meteen al iets van “Oké, daar gaan we weer een leerkracht die vastgeroest is in het ouderwetse gebruik van slides.”. Achteraf bleek dat we te vroeg een oordeel hadden geveld. De les was zeer interessant en zeer interactief. Het ging vooral over de psychologie van het kind en waaraan wij, als leerkracht, moeten denken als we les geven. Op het einde van de les kregen we, in groepjes van drie à vier studenten, een aantal stellingen waarover we eerlijk onze mening moesten geven. Een voorbeeld van een stelling: A human being is intentionally good. Uiteindelijk werd alles besproken in de grote groep en dit leidde tot een interessante discussie, waarin de verschillende nationale ideeën duidelijke naar boven kwamen. Vooral bij het punt: there is a murderer hiding in each one of us, deed de les me denken aan een mengeling van psychologie en RZL bij meneer De Korte.

Woensdag hadden we ‘Storytelling’, niet bepaald de meest interessante lessen maar ik denk dat ik de tips wel goed kan gebruiken in mijn geschiedenisklas. Vrijdag hadden we opnieuw een les ‘Global Citizenship’ maar dit keer van een andere leerkracht. De les ging over democratie en hoe dat in de verschillende landen geïntegreerd wordt in het curriculum. Vooral het standpunt van Noorwegen was zeer interessant. In onze klas zitten er twee Noorse studenten kleuter onderwijs. Blijkbaar hebben ze in hun land een volledig uitgeschreven beleid over het medezeggenschap van de kleuters in de klas en worden ze daar ook vaak op gecontroleerd door inspecteurs. Het beleid is gebaseerd op de teksten van de Verenigde Naties; de Rechten van het Kind. Zeer interessant om deze manier van denken en beleid te plaatsen ten opzichte van het beleid van Turkije, waarin niets staat over democratie maar enkel over presteren. Zeker stof genoeg om over na te denken…

Op zondag hadden de buddies (dat zijn de mensen die het ons hier wat wegwijs maken in Denemarken) een groot “typisch” Deens ontbijt voorbereid met achteraf nog wat kennismakingsspelletjes. Het ontbijt was zeer uitgebreid wel niet echt Deen, maar daar hoor je mij niet over klagen.

En van af toen begon ik de uren af te tellen naar woensdag, vier uur in de namiddag…

Mijn eerste visite

Na twee drukke dagen in het begin van de week, lesdagen van 8u15 tot 15u50, was het eindelijk zo ver… mijn eerste Belgische bezoek. En niet zo maar een bezoek de enige echte broer a.k.a. Kjell Debacker. De route die hij aflegde om in Haderslev (uit te spreken met je tong uit je mond hangend; http://nl.wikipedia.org/wiki/Haderslev_(plaats) )  te geraken: van Meulebeke naar Tielt met de auto, van Tielt naar Zaventem met de trein, van Zaventem naar Kopenhagen met het vliegtuig en van Kopenhagen naar Haderslev met een huurauto. Stipt om vier uur stond hij klaar aan de achterkant van school om mij op te pikken. Woensdagavond gidste ik hem wat rond in Haderslev, kookte ik mac ’n cheese en keken we samen naar een film. Donderdag moest ik niet naar school en gingen we samen Ribe (oudste stad in Denemarken met een vikingmuseum en een uitkijkpunt bovenop de kerktoren) en Esbjerg onveilig maken. ’s Avonds was er een pyjamaverjaardagsfeestje in het huis van de Oostenrijkse meisjes en iedereen was uitgenodigd om ‘punch’ te drinken. Eerst gingen we langs bij het plaatselijke Italiaanse restaurant “Firenze” om de beste pizza ooit te eten en daarna gingen we nog even langs bij Iris (the birthday girl). Het was leuk om te zien dat Kjell meteen werd opgenomen in de bende alsof hij één van de erasmussers was.

Vrijdag ging de avonturier alleen op stap want ik moest de hele dag naar de universiteit. De huurauto reed richting Vejle waar een prachtig fjord zicht door het landschap kronkelt.

’s Avonds gingen we eten in een Aziatisch restaurant. Je kon er aanschuiven voor een buffet van hier tot in Tokyo, van sushi tot Mongoolse barbecue voor “maar” 175 DKK. We aten letterlijk en figuurlijk ons buikje rond.

Zaterdag hadden we weer tijd om samen de dag door te brengen. We besloten om de geboortestad van Hans Christian Andersen te bezoeken. Odense is de tweede grootste stad in Denemarken. Het ligt op het eiland Fyn en is zeker jouw bezoekje waard! We gingen er shoppen en volgden er de H.C. Andersen-route.

 Daarna hadden we een afspraak in Groftholtvanget waar we meededen aan een quiz. Met een groepsnaam als Epic Fail kon het niet anders dan fout gaan. En toch wonnen we! De prijs is een voucher voor de grootste pizza die je ooit zag. Diezelfde nacht nog vertrok Kjell weer richting België, waar twee nieuwsgierig ouders zaten te wachten op zijn verhalen.

Deze week

Ondertussen zijn we hier al vier dagen bezig met de stage. De eerste week bestaat vooral uit observatiestage. Ons stagerooster zit volgepropt met Engelse lessen. Katrin (Duitse mede-erasmusser) kon er nog vier turnlessen aan toevoegen en door mijn aandringen zit er ook nog een muziekles bij. Helaas geen geschiedenis en de redenen daarvoor zijn logisch. Ten eerste ik zou er toch geen snars van begrijpen in het Deens. En ten tweede staan de leerkrachten hier niet echt te springen om stagiairs mee te “zeulen” (volgens sommige onder hen) tijdens hun lesuren, ondanks dat ze er extra voor worden betaald. Afgezien van dit feit is mijn stageschool echt een superschool. In elk klaslokaal hangt een SmartBoard, waar de leerkracht werkelijk elke les gebruik van maakt. De inspiratie voor één van mijn paperonderwerpen voor mijn erasmusportfolio. Ik merkte tijdens deze luttele twee dagen observatie dat de leerlingen hier veel meer vrij zijn in de klas dan bij ons in België. Bevordert dit hun leerproces? Daar ben ik nog niet helemaal aan uit. Het antwoord volgt zeker en vast in een blogbericht over het verdere verloop tijdens de stage. Ik hoop daarin ook te kunnen melden dat ik zelf een paar lessen heb gegeven, maar dat valt nog af te wachten. 

Helaas moeten we vanavond al afscheid nemen van onze eerste mede-erasmusser. Ute heeft gezondheidsproblemen en moet dringend naar het ziekenhuis. Ze vertrekt morgenochtend vroeg met de trein richting Salzburg. Vanavond maken we het gezellig samen en kijken we naar haar favoriete film “Intouchables”. Ik maak straks nog een ‘train-survival-pakket’ met echte Belgische chocolade om de pijn wat te verzachten.

Nog enkele feitjes over Denemarken, de Denen en Jill       

-        De Denen tellen de weken. Als je hier met iemand afspreekt, schrik dus niet van de vraag: “In welke week precies?”.

-        Mijn fiets heeft een lekke band maar dat heeft ook zijn voordelen want zo ontmoette ik de eerste knappe Deense jongen.

-        Mijn doel hier in Denemarken is gezonder worden:

1. Veel fruit en groenten eten.

2. Twee maal per week gaan joggen met coach Ricard en Katrin.

3. Geen fast food eten.

4. Denken oh, als ik al dat doe dan kan ik geniet van al het lekkers die verstopt zaten in de postpakketten (die hier rijkelijk toestromen) en mijn broers koffer, die weliswaar even gevuld weer mee naar huis ging (door het shoppen).

-        Het weer in Denemarken is even wisselvallig als in België, het enige die altijd vast staat is de verschrikkelijk wind!

Ziezo, dat was het voor deze keer!

Tot schrijfs

Jill