3 voor de prijs van 1

Beste bloglezer

Het is al weer een tijdje geleden dat ik hier een teken van leven gaf. Ik had nooit gedacht dat het leven van een erasmusstudent zo druk kon zijn. Je kan het je waarschijnlijk moeilijk voorstellen maar toch is het zo. Vooral de klusjes die normaal door La Mama gedaan worden krijgen hier voorrang. Kleren wassen-drogen-strijken, boodschappen doen, eten klaar maken, afwassen, stofzuigen, badkamer poetsen, stof afdoen … Ik denk dat ik hier stilaan de perfecte huisvrouw aan het worden ben. ;)

Daarnaast zijn er de lessen aan de UCSyd (er moet hier natuurlijk ook gewerkt worden!) waar ik dagelijks aanwezig ben en de ontspanningsactiviteiten die hier door de één na de ander worden georganiseerd. Zo was er al een pyjamaverjaardagsfeestje, een muziekquiz, een carnavalfuif, een “typisch” Deens ontbijt, een verhuisfeestje, een uitstapje naar zee en nog zoveel meer.

De rest van dit blogbericht heb ik opgedeeld in drie stukjes. Het eerste deel gaat over de week na onze dubbele citytrip Kopenhagen-Stockholm, het tweede over vorige week en het derde over de voorbije dagen.

Ontnuchtering na het citytrippen

Na een week te globetrotten in twee Scandinavische hoofdsteden was het even wennen om terug te keren naar Haderslev (met zo’n 30.000 inwoners). Op maandag vlogen we er al meteen weer goed in met een les Aesthetic Learning Processes. Wat het doel van de lessen precies is, kan ik moeilijk verwoorden. Je hebt vooral heel wat creativiteit en durf nodig om deze lessen tot een goed einde te brengen. De eerste les moesten we een toneeltje verzinnen op een stuk klassieke muziek. Deze les kregen we een afbeelding van een dier en moesten we daarbij een verhaal verzinnen en dan dat verhaal vertalen in een muziekstuk. De resultaten zullen binnenkort te bewonderen zijn op het internet. (Als ik uitgezocht heb hoe ik alles online krijg! Hulp is altijd welkom!)

Dinsdag hadden we onze tweede Deense les. Hoe verrassend de eerste les was zo teleurstellend was de tweede. We leerden niet echt veel nieuws en de leerkracht deed ons vooral het vorige herhalen. Op ons rooster stond er voor de rest van de dag ‘Prepare for practise’. Wat we ons daar moesten bij voorstellen, bleef ons een raadsel. Vijf minuutjes voor de les begon, kwam een hippe hippiemama binnengewandeld. Ze startte de overheadprojector en iedereen had meteen al iets van “Oké, daar gaan we weer een leerkracht die vastgeroest is in het ouderwetse gebruik van slides.”. Achteraf bleek dat we te vroeg een oordeel hadden geveld. De les was zeer interessant en zeer interactief. Het ging vooral over de psychologie van het kind en waaraan wij, als leerkracht, moeten denken als we les geven. Op het einde van de les kregen we, in groepjes van drie à vier studenten, een aantal stellingen waarover we eerlijk onze mening moesten geven. Een voorbeeld van een stelling: A human being is intentionally good. Uiteindelijk werd alles besproken in de grote groep en dit leidde tot een interessante discussie, waarin de verschillende nationale ideeën duidelijke naar boven kwamen. Vooral bij het punt: there is a murderer hiding in each one of us, deed de les me denken aan een mengeling van psychologie en RZL bij meneer De Korte.

Woensdag hadden we ‘Storytelling’, niet bepaald de meest interessante lessen maar ik denk dat ik de tips wel goed kan gebruiken in mijn geschiedenisklas. Vrijdag hadden we opnieuw een les ‘Global Citizenship’ maar dit keer van een andere leerkracht. De les ging over democratie en hoe dat in de verschillende landen geïntegreerd wordt in het curriculum. Vooral het standpunt van Noorwegen was zeer interessant. In onze klas zitten er twee Noorse studenten kleuter onderwijs. Blijkbaar hebben ze in hun land een volledig uitgeschreven beleid over het medezeggenschap van de kleuters in de klas en worden ze daar ook vaak op gecontroleerd door inspecteurs. Het beleid is gebaseerd op de teksten van de Verenigde Naties; de Rechten van het Kind. Zeer interessant om deze manier van denken en beleid te plaatsen ten opzichte van het beleid van Turkije, waarin niets staat over democratie maar enkel over presteren. Zeker stof genoeg om over na te denken…

Op zondag hadden de buddies (dat zijn de mensen die het ons hier wat wegwijs maken in Denemarken) een groot “typisch” Deens ontbijt voorbereid met achteraf nog wat kennismakingsspelletjes. Het ontbijt was zeer uitgebreid wel niet echt Deen, maar daar hoor je mij niet over klagen.

En van af toen begon ik de uren af te tellen naar woensdag, vier uur in de namiddag…

Mijn eerste visite

Na twee drukke dagen in het begin van de week, lesdagen van 8u15 tot 15u50, was het eindelijk zo ver… mijn eerste Belgische bezoek. En niet zo maar een bezoek de enige echte broer a.k.a. Kjell Debacker. De route die hij aflegde om in Haderslev (uit te spreken met je tong uit je mond hangend; http://nl.wikipedia.org/wiki/Haderslev_(plaats) )  te geraken: van Meulebeke naar Tielt met de auto, van Tielt naar Zaventem met de trein, van Zaventem naar Kopenhagen met het vliegtuig en van Kopenhagen naar Haderslev met een huurauto. Stipt om vier uur stond hij klaar aan de achterkant van school om mij op te pikken. Woensdagavond gidste ik hem wat rond in Haderslev, kookte ik mac ’n cheese en keken we samen naar een film. Donderdag moest ik niet naar school en gingen we samen Ribe (oudste stad in Denemarken met een vikingmuseum en een uitkijkpunt bovenop de kerktoren) en Esbjerg onveilig maken. ’s Avonds was er een pyjamaverjaardagsfeestje in het huis van de Oostenrijkse meisjes en iedereen was uitgenodigd om ‘punch’ te drinken. Eerst gingen we langs bij het plaatselijke Italiaanse restaurant “Firenze” om de beste pizza ooit te eten en daarna gingen we nog even langs bij Iris (the birthday girl). Het was leuk om te zien dat Kjell meteen werd opgenomen in de bende alsof hij één van de erasmussers was.

Vrijdag ging de avonturier alleen op stap want ik moest de hele dag naar de universiteit. De huurauto reed richting Vejle waar een prachtig fjord zicht door het landschap kronkelt.

’s Avonds gingen we eten in een Aziatisch restaurant. Je kon er aanschuiven voor een buffet van hier tot in Tokyo, van sushi tot Mongoolse barbecue voor “maar” 175 DKK. We aten letterlijk en figuurlijk ons buikje rond.

Zaterdag hadden we weer tijd om samen de dag door te brengen. We besloten om de geboortestad van Hans Christian Andersen te bezoeken. Odense is de tweede grootste stad in Denemarken. Het ligt op het eiland Fyn en is zeker jouw bezoekje waard! We gingen er shoppen en volgden er de H.C. Andersen-route.

 Daarna hadden we een afspraak in Groftholtvanget waar we meededen aan een quiz. Met een groepsnaam als Epic Fail kon het niet anders dan fout gaan. En toch wonnen we! De prijs is een voucher voor de grootste pizza die je ooit zag. Diezelfde nacht nog vertrok Kjell weer richting België, waar twee nieuwsgierig ouders zaten te wachten op zijn verhalen.

Deze week

Ondertussen zijn we hier al vier dagen bezig met de stage. De eerste week bestaat vooral uit observatiestage. Ons stagerooster zit volgepropt met Engelse lessen. Katrin (Duitse mede-erasmusser) kon er nog vier turnlessen aan toevoegen en door mijn aandringen zit er ook nog een muziekles bij. Helaas geen geschiedenis en de redenen daarvoor zijn logisch. Ten eerste ik zou er toch geen snars van begrijpen in het Deens. En ten tweede staan de leerkrachten hier niet echt te springen om stagiairs mee te “zeulen” (volgens sommige onder hen) tijdens hun lesuren, ondanks dat ze er extra voor worden betaald. Afgezien van dit feit is mijn stageschool echt een superschool. In elk klaslokaal hangt een SmartBoard, waar de leerkracht werkelijk elke les gebruik van maakt. De inspiratie voor één van mijn paperonderwerpen voor mijn erasmusportfolio. Ik merkte tijdens deze luttele twee dagen observatie dat de leerlingen hier veel meer vrij zijn in de klas dan bij ons in België. Bevordert dit hun leerproces? Daar ben ik nog niet helemaal aan uit. Het antwoord volgt zeker en vast in een blogbericht over het verdere verloop tijdens de stage. Ik hoop daarin ook te kunnen melden dat ik zelf een paar lessen heb gegeven, maar dat valt nog af te wachten. 

Helaas moeten we vanavond al afscheid nemen van onze eerste mede-erasmusser. Ute heeft gezondheidsproblemen en moet dringend naar het ziekenhuis. Ze vertrekt morgenochtend vroeg met de trein richting Salzburg. Vanavond maken we het gezellig samen en kijken we naar haar favoriete film “Intouchables”. Ik maak straks nog een ‘train-survival-pakket’ met echte Belgische chocolade om de pijn wat te verzachten.

Nog enkele feitjes over Denemarken, de Denen en Jill       

-        De Denen tellen de weken. Als je hier met iemand afspreekt, schrik dus niet van de vraag: “In welke week precies?”.

-        Mijn fiets heeft een lekke band maar dat heeft ook zijn voordelen want zo ontmoette ik de eerste knappe Deense jongen.

-        Mijn doel hier in Denemarken is gezonder worden:

1. Veel fruit en groenten eten.

2. Twee maal per week gaan joggen met coach Ricard en Katrin.

3. Geen fast food eten.

4. Denken oh, als ik al dat doe dan kan ik geniet van al het lekkers die verstopt zaten in de postpakketten (die hier rijkelijk toestromen) en mijn broers koffer, die weliswaar even gevuld weer mee naar huis ging (door het shoppen).

-        Het weer in Denemarken is even wisselvallig als in België, het enige die altijd vast staat is de verschrikkelijk wind!

Ziezo, dat was het voor deze keer!

Tot schrijfs

Jill